Zadrzewienia to nasadzenia drzew i krzewów poza lasem, których zadaniem jest:

• łagodzenie efektu cieplarnianego poprzez pochłanianie z atmosfery dwutlenku węgla, a w jego miejsce wytwarzanie tlenu, który jest niezbędny do oddychania,

• zapobieganie i redukowanie erozji gleby, także zmniejszają zanieczyszczenie wód,

• regulacja obiegu wód gruntowych i podtrzymanie ich cyrkulacji oraz ochrona przed powodziami,

• zmniejszenie hałasu poprzez prawidłowe umieszczenie w rzędach drzew wzdłuż dróg,

• sadzone wzdłuż dróg celem zatrzymania części śniegu w zimie – obniżenie kosztów utrzymania dróg i zwiększenia ich przejezdności,

• kształtowanie krajobrazu w bardziej przyjazny,

• dostarczanie opału – zwłaszcza poprzez zakładanie plantacji szybko rosnących gatunków,

• dostarczanie drewna jako materiału do produkcji sklejki i innych drewnianych produktów, które są niezbędnym składnikiem wielu narzędzi, urządzeń,

• zapewnienie naturalnego chłodzenia, cień drzew schładza gorące ulice i parkingi,

• tworzenie zapór przeciwwietrznych w sąsiedztwie domów,

• odpowiednio sadzone i pielęgnowane podnoszą wartość posesji,

• sadzenie drzew wokół pól podnosi plony w porównaniu ze zbiorami z pól, gdzie nie ma drzew
  i krzewów. Stwarzają bardziej sprzyjający mikroklimat poprzez ograniczenie wpływu wiatru i upałów na plony,

• dostarczanie pożywienia dla człowieka, zwierząt i roślin – poprzez swoje owoce, orzechy, porę czy soki,

• nadawanie piękna i wdzięku lokalnym społecznościom,

• umożliwienie relaksu i zadowolenia, a także stanowią bogate dziedzictwo dla przyszłych pokoleń,

• odgrywanie ważnej roli w kulturowej i artystycznej strefie życia człowieka,

• wzmacnianie poczucia tożsamości lokalnej społeczności, pozwalające doświadczać związków
  z naszym naturalnym dziedzictwem, a także z najgłębszymi wartościami duchowymi i kulturowymi,

• dostarczanie schronienia ptakom i zwierzętom, i są siedliskiem olbrzymiej ilości roślin,

• dostarczanie ludziom leków,

• dostarczanie poza drewnem wielu innych surowców, np. masy żywicznej, grzybów, owoców,

• zapewnienie ludziom rekreacji,

• obniżanie temperatury wody, gdy rosną wzdłuż rzek i strumieni oraz zaspokajają erozji brzegów,

• zmniejszanie stresu w miejscu pracy, pomagają pacjentom szpitali szybciej wracać do zdrowia,

• wytwarzanie substancji bakteriobójczych i zapobieganie zanieczyszczeniom powietrza,

• stworzenie miejsc pracy dla wielu ludzi, są obiektem badań naukowych i zdobywania wiedzy o przyrodzie w naturze.

Zadrzewienia należy sadzić na obrzeżach pól, na gruntach parceli, na stromych stokach, aby zapobiec ich osuwaniu, tam gdzie istnieje groźba podmycia przez przepływający w pobliżu strumień czy rzekę, na brzegach cieków, kanałów i rowów, aby wzmocnić brzegi.

W celu ochrony zwierząt hodowlanych przed wiatrem, słońcem i ulewnymi deszczami sadzimy zadrzewienie na pastwiskach trwałych, a jeśli to możliwe również na gruntach czasowo przeznaczonych pod łąki w wyniku zmianowania.

Zakładając zadrzewienia należy dążyć do tworzenia zespołów stanowiących zgrupowania drzew i krzewów o zbliżonych wymaganiach siedliskowych. Przy zakładaniu zespołów należy wprowadzać zarówno szybko jak i wolno rosnące gatunki drzew, biorąc pod uwagę wykorzystanie produkcyjności siedlisk oraz możliwości użytkowania zadrzewień.

Krzewy w zespołach zadrzewieniowych, w zależności od potrzeb spełniają rolę podszytu oraz żywopłotów samodzielnych lub w zmieszaniu z drzewami.

Sadzenie drzew i krzewów wykonuje sie w dwóch okresach: wiosennym i jesiennym.

Na glebach zwięzłych, podmokłych z wysokim poziomem wód gruntowych, sadzenie drzew i krzewów dostosowanych do tych gleb winno być dokonywane na wiosnę.

Niezależnie od rodzaju gleby w odniesieniu do topoli, robinii akacjowej i wszystkich gatunków iglastych należy dać pierwszeństwo sadzeniu wiosennemu.

Na glebach lżejszych i średnich świeżych i umiarkowanie wilgotnych, gatunki drzew winny być sadzone z reguły jesienią.

Materiał sadzeniowy do czasu sadzenia powinien być starannie zadołowany w pobliżu miejsca sadzenia.

Drzewka należy sadzić na takiej głębokości, na jakiej rosły w szkółce z wyjątkiem wierzby i topoli, które zależnie od głębokości wody gruntowej sadzi się 20 – 80 cm głębiej niż rosły w szkółce.

Drzewko lub krzew należy sadzić w następujący sposób:

jedna osoba trzyma pionowo drzewko, zwracając uwagę na równomierne rozłożenie korzeni w dole, a druga zasypuje korzenie rozdrobnioną ziemią ze wszystkich stron.

Jednocześnie osoba trzymająca potrząsa lekko drzewkiem, aby ziemia wypełniła szczelnie przestrzeń między korzeniami, a następnie udeptuje nogą ziemię przy obwodzie dołu.

Po wypełnieniu dołu i udeptaniu (jeśli to możliwe), dobrze jest podlać każde drzewko wiadrem wody, co oprócz zwilżenia gleby i korzeni powoduje silniejsze wypełnienie ziemią przestrzeni między korzeniami.

Informacje o możliwości nabycia materiału sadzeniowego do zadrzewień można uzyskać w licznych punktach sprzedaży produkcji szkółkarskiej – drzew i krzewów, jak i w niektórych Nadleśnictwach.

Opracowano na podstawie materiałów szkoleniowych Zespołu Karpackich Parków Krajobrazowych.